bak bu gün yine bir 3 şubat daha
kesiyor yüreğimi Ankara nın meşhur ayazı
keskin bir kılıcı gibi Umudunun tam ortasından
ne çok şeyler ,anlatıyorum ,hiç konuşmadan
Gecenin tam yarısı saat 00 01 ve: -16 derece soluğunda
Bir kadın,Şarkı söylüyor,Aşka ve hayata dair
Bir gece yarısı sigaramın dudaklarımı öpüş ünde
yüreğimin cehennem sıcaklığında, melodinin büyüsüne
Sök üt ediyor yüreği,gecenin zifiri karanlık koynunda
Sarmalıyordun düşlerimi,Evrensel şarkılar gibi
Baktıkça dolaşıyordum, Tunalı Hilmi.
Kuğulu Park’tan başlayarak,
Bestekar Sokakta doğru uzanan rota boyunca rengarenk vitrinli mağazalara aldırmadan
farklı tarzda müzik yapan onlarca sokak müzisyeni dinleyerek günün yorgunluğunu atsamda
Cadde üzerinde yapılan dinlendirici bir yürüyüşün ardından da Kuğulu Park’ta ki verdiğim molada
Son birkaç yıldır kalbin attığı Filistin Caddesi,eski günlerinden uzak olsa da
nereye baksam sen oradaydın,herkes sen her yer sendin benim geçtiğim her sokakta
Sevilen , saf ve temiz,ı,Mahkum gibiydim,Ne kadar kaçsam,Nereye gitsem,ne yaşasamda
Yine sana çıkıyordu tüm yollar roma yerine benim ahiri şu fani hayata ki tek dünyam da
Derdin ki hep Yağmur: yağmazsa dallar yeşermez,yaşanabilir mi insanlar Umut olmazsa
Beni hayata bağlayan umudumsun sendin,Sen olmazsan yaşayamam ki ben,derdin ya
Sensiz ne zor şeymiş nefes almak,Ne zor şeymiş nefessiz yaşamak, bak sen alış tında
Ben alışmadım hala NE SENSİZ GECEN ONCA YILA NEDE YOKLUĞUNA
Farkı kalmadı ki dünyanın kabirden,ama sözler yalan hayat bir filimden ibaretmiş ya
bak bu gün yine bir 3 şubat daha gece 12 vurduğu anlarda gözlerim görmüyor artık önümü
bak ben buradayım yıllar sonra hala hatırla unuttuğun yeminlerinin sözlerinin bugün yıl dönümü