(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
... kör kuyulara terk edilmiş umutlarımıza yeniden kavuşmaktır dileğimiz. Şimdi uzak ülkelerin soğuk coğrafyalarında sürgün yaşamış gibi buz tutan yüreklerin, tan yerinin ağarmasını beklemelerinin vakti değil biliyor musun? Yola çıkma vakti. Yeniden büyük sevdalara erişmek adına. Tek büyük noktada buluşmak için. Seni seviyorum diyememenin mahzunluğunda yiten bir halkın çığlığıdır duyduğun. Üşenme, erinme, yerinme ve yitme karanlıklarda, haydi çık o büyük yolculuğa. Şarkının dediği gibi hani. “Gel ki yürekler tutuşsun.” O tutuşan yürekler çıkartacak karanlıklardan aydınlığa bizi. Selam olsun o yüreklere! Selam olsun gerçeğe! Selam Selam olsun Tek büyük gerçeğe !
Şiir denizin değdiği yerde durur Ayakların üşüdüğünde duyduğun ürperti Mavidir kuşkusuz duy derim gülersin Sen güldükçe deniz çoğalır Ellerim ellerim çok çekti Ellerime martılar konsun Gözlerim gözlerim çok çekti Gözlerime güneş vursun Gömülmesin ölmesin sevgi Dizelere göm şair beni Beni toprak almasın Beni kefen sarmasın Üstüme taş konmasın Kalıt olsun sana sevgi Dizelere göm şair beni Gün dediğin güneş batımı Ölüm dediğin kurşun sıkımı Sevgi dediğin evren bitimi Dizelere göm şair beni Beni toprak almasın Beni kefen sarmasın Üstüme taş konmasın Kalıt olsun sana sevgi Dizelere göm şair beni
" üçüncü dünya savaşını bilmem ama dördüncü dünya savaşı taşlarla ve sopalarla yapılacak."(albert einstein)
ey/fel/ek zulüm kaynak ustasının alın terine yığılır demirlerin paris üstüne yıkılır mağrur saltanatın bir gün
giyotin telleri sarsılır bir gün
ey bu duvarları ören işçiler gün gelir balyozu alır eline bölmeden bölüşmenin seline doğudan batıya yürür berline
faşizmin kalesi yıkılır bir gün
menengiçin dalında serçe yuvası dağıtınca buckinghamın bozması sömürgenin baş şehrinden atası medeni mi olur londra yosması
emperyal devlet gömülür bir gün
ey süper abi dedikleri ABDullah toplansa da pentagon ve nasa kalsa da elimizde tek - bir asa yetişemez bizde sevdadır yasa
yüreğimiz yandıkça dünya aklanır bir gün
yüz yılın kırlangıç telaşı bu bu karanlık kavganın saçak altı sesleri üçüncü dünya ülkelerinde açılıyor pazar yeri zapturapt kanla imzalı, sen parmak bas adem oğlu
sen cansın sen insansın sen topraksın sondala yüreğini ne bulursan artık orada doğal gazdan, petrolden heybetli bakır, gümüş, altından da kıymetli çek çıkar gün yüzüne barış, sevgi, kardeşlik insanlığa zimmetli
zaman zor ateşten kor işlenmemiş bor üç evladın hatırına hesap sor kaldır şehadet parmağını, basmadan tetiğe el oğlu
yoksa yoksun yoksa üç evladın türküsü üç telli bir zımbırtı balalayka sen bağlamanın tellerinde ağıt olursun...
Yılar önce bir kitap okumuştum Erdal Öz’ün yazdığı bu kitabın ismi “Gülünün Solduğu Akşam” ardından bu satırları yazmıştım, sadece paylaşmak istedim elbette ki sevgiile ve her dem mürekkeb-i şiirle...
Yenilmişsem Elim kolum bağlı Boynumda yağlı ip Gelip dayanmışsam darağacına Dudaklarımda yarın Gözlerim yarınlarda Unutmak mı gerek seni? Kapılar kapalı Tutulmuşsa gece kapkara yollar Sıcacık bir sevgi sunmayacak mıyım insanlara? Bakmayacak mıyım yarınlara Seslenmeyecek miyim insanlara?"
Deniz Gezmiş
Gerçek bir Şiir söyleyemediklerimizi sonsuza kadar devam edecektir söylemeye
En güzel deniz: ___henüz gidilmemiş olanıdır, En güzel çocuk: ___________henüz büyümedi. En güzel günlerimiz: ____henüz yaşamadiklarımız, Ve sana söylemek istedigim en güzel söz: _____henüz söylememiş olduğum sözdur...
karanlığın kalleşliğine küstüler düştüler yiğitçe dövüşenler sustu dürüstler sustu iyiler sustu mutsuz bir halk adına isyan edenler
can çekişen yüreklerde duygular hasta gökyüzünde iyiliğin melekleri de yasta pas tutar mı çelik, bıçak kınında susta ama bu sınanan sabrın acemiliğidir usta
ve biliyoruz ki bu ölümcül mücadele iyinin ve kötünün habercisidir bu amansız savaşın acısı tarih kadar eskidir
sustu iyiliğin yalın sesi ve kudurdu kötülüğün nefesi kan dolarken bülbülün altın kafesi esip durdu hainliğin çıldırayaz efesi
bu kötülük bu çılgınlık kasırgası kol geziyor her yerde ey Allah can verdiğin iyi olan her şeyi eziyordu beslediği karanlığın içinde şafağa durmayan gecelerde zafer çığlıkları atılan nağarasında öldürülen mavi gözlü bir devin leşine üşüşen akbabalardı kendi mağarasında
ama mavi diyordu bir çocuk -illa mavi-
ve zaman nehirlerin türküsü gibi akıyor umut yıldızlar kadar parlak bakıyor gökyüzüne yol çizerek geliyor yeni kuşak daha demincek yeni doğan bir bebeğin çığlıkları karanlığı yırtıyor
ve biliyoruz ki gelişimiz iyiliğin kazandığı yerlerden ve güzel çocukların güneşli ellerinden tutarak anneler öpecek tertemiz yüreciğinden
umudu çiçeklensin diye yeniden... ____________________________mutluluk mavi çocuk
umutlar serpiliyor noktalara huzur doğuyor insanların üzerine duygular rengarenk bir resim çiziliyor boyanıyor her yer her renge sevgi bulaşıyor insanların ellerine bakınıyor dağınık yüzlü anılar güzel yüzlü bir dert süsleniyor hâlâ yanan bir yüreğin ateşini sorguluyor yorgun bir tende birden bir yel esip geçiyor topraklar tutuşuyor kül oluyor.
~
an doğuyor masum bir çocuğun gözlerine bembeyaz bir perde aralanıyor kirpiklerin arasından süzülüyor sabahın erken saatlerinde bir damla yaş düşüyor mert bir şairin kalemine dolaşıyor özgürce hüzünler buluşuyor bir nehir oluyor köpük köpük coşuyor bütün gönüller yıkanıyor açılıyor kilitleri bütün kapıların güneş doğuyor şairlerin gözlerine
düşerken güneş açar yüzümde yükselirken yağmur dizilir gözlerimde şiire dön kâlbim Şiire
damla damla
YAŞAYANKELİME
ne yan dösem mâvi bir leke ne yana dönsem bir gül fırtınası mutluluk mâvi çocuk :))
Bu dünya soğuyacak, yıldızların arasında bir yıldız, _______________hem de en ufacıklarından, mavi kadifede bir yaldız zerresi yani, ___________yani bu koskocaman dünyamız. Bu dünya soğuyacak günün birinde, hatta bir buz yığını yahut ölü bir bulut gibi de değil, boş bir ceviz gibi yuvarlanacak _________zifiri karanlıkta uçsuz bucaksız. Şimdiden çekilecek acısı bunun, duyulacak mahzunluğu şimdiden. Böylesine sevilecek bu dünya ____________"Yaşadım" diyebilmen için... _____________________________Nazım HİKMET
çölde yağmur gibi şiir yağsın üstünüze yaşayankelimelerle...
Göğsümde 15 yara var!. Saplandı göğsüme 15 kara saplı bıçak!.. Kalbim yine çarpıyor, kalbim yine çarpacak!!!
•
Göğsümde 15 yara var! Sarıldı 15 yarama kara kaygan yılanlar gibi karanlık sular! Karadeniz boğmak istiyor beni, boğmak istiyor beni, kanlı karanlık sular!!!
Saplandı göğsüme 15 kara saplı bıçak. Kalbim yine çarpıyor, kalbim yine çarpacak!...
•
Göğsümde 15 yara var!. Deldiler göğsümü 15 yerinden, sandılar ki vurmaz artık kalbim kederinden! Kalbim yine çarpıyor, kalbim yine çarpacak!!!
Yandı 15 yaramdam 15 alev, kırıldı göğsümde 15 kara saplı bıçak.. Kalbim kanlı bir bayrak gibi çarpıyor, ÇAR-PA-CAK!!
• Publius Cyrus “Aptalı sık sık bağışlamak, onu ahlaksız yapar.”
Ben affettikçe ahlaksızlık çoğalıyor ne hikmetse .
Çok affeden bir insan olduğum için sanırım bu devirde affetmemek tek erdem. Çünkü bir insan başka bi insanı ne kadar affederse affetsin kendinden emin olabilir , fakat karşısında ki kişinin kininden emin değildir... karşımızda ki düşmanımızın bizi affettiğinden emin olamayız hiç bir an. O nedenle herkes kendi içinde ki düşmanı affettsin bir an önce ;
...
Sen de çıkar göğsünün kafesinden yüreğini; şu güneşten düşen ateşe fırlat; yüreğini yüreklerimizin yanına at!
Akın var güneşe akın! Güneşi zaaptedeceğiz güneşin zaptı yakın!
Biz topraktan, ateşten, sudan, demirden doğduk! Güneşi emziriyor çocuklarımıza karımız, toprak kokuyor bakır sakallarımız! Neş'emiz sıcak! kan kadar sıcak, delikanlıların rüyalarında yanan o «an» kadar sıcak! Merdivenlerimizin çengelini yıldızlara asarak, ölülerimizin başlarına basarak yükseliyoruz güneşe doğru!
Ölenler döğüşerek öldüler; güneşe gömüldüler. Vaktimiz yok onların matemini tutmaya!
Şiir denizin değdiği yerde durur Ayakların üşüdüğünde duyduğun ürperti Mavidir kuşkusuz duy derim gülersin Sen güldükçe deniz çoğalır Ellerim ellerim çok çekti Ellerime martılar konsun Gözlerim gözlerim çok çekti Gözlerime güneş vursun Gömülmesin ölmesin sevgi Dizelere göm şair beni Beni toprak almasın Beni kefen sarmasın Üstüme taş konmasın Kalıt olsun sana sevgi Dizelere göm şair beni Gün dediğin güneş batımı Ölüm dediğin kurşun sıkımı Sevgi dediğin evren bitimi Dizelere göm şair beni Beni toprak almasın Beni kefen sarmasın Üstüme taş konmasın Kalıt olsun sana sevgi Dizelere göm şair beni
" üçüncü dünya savaşını bilmem ama dördüncü dünya savaşı taşlarla ve sopalarla yapılacak."(albert einstein)
ey/fel/ek zulüm kaynak ustasının alın terine yığılır demirlerin paris üstüne yıkılır mağrur saltanatın bir gün
giyotin telleri sarsılır bir gün
ey bu duvarları ören işçiler gün gelir balyozu alır eline bölmeden bölüşmenin seline doğudan batıya yürür berline
faşizmin kalesi yıkılır bir gün
menengiçin dalında serçe yuvası dağıtınca buckinghamın bozması sömürgenin baş şehrinden atası medeni mi olur londra yosması
emperyal devlet gömülür bir gün
ey süper abi dedikleri ABDullah toplansa da pentagon ve nasa kalsa da elimizde tek - bir asa yetişemez bizde sevdadır yasa
yüreğimiz yandıkça dünya aklanır bir gün
yüz yılın kırlangıç telaşı bu bu karanlık kavganın saçak altı sesleri üçüncü dünya ülkelerinde açılıyor pazar yeri zapturapt kanla imzalı, sen parmak bas adem oğlu
sen cansın sen insansın sen topraksın sondala yüreğini ne bulursan artık orada doğal gazdan, petrolden heybetli bakır, gümüş, altından da kıymetli çek çıkar gün yüzüne barış, sevgi, kardeşlik insanlığa zimmetli
zaman zor ateşten kor işlenmemiş bor üç evladın hatırına hesap sor kaldır şehadet parmağını, basmadan tetiğe el oğlu
yoksa yoksun yoksa üç evladın türküsü üç telli bir zımbırtı balalayka sen bağlamanın tellerinde ağıt olursun...
Yılar önce bir kitap okumuştum Erdal Öz’ün yazdığı bu kitabın ismi “Gülünün Solduğu Akşam” ardından bu satırları yazmıştım, sadece paylaşmak istedim elbette ki sevgiile ve her dem mürekkeb-i şiirle...
Yenilmişsem Elim kolum bağlı Boynumda yağlı ip Gelip dayanmışsam darağacına Dudaklarımda yarın Gözlerim yarınlarda Unutmak mı gerek seni? Kapılar kapalı Tutulmuşsa gece kapkara yollar Sıcacık bir sevgi sunmayacak mıyım insanlara? Bakmayacak mıyım yarınlara Seslenmeyecek miyim insanlara?"
Deniz Gezmiş
Gerçek bir Şiir söyleyemediklerimizi sonsuza kadar devam edecektir söylemeye
En güzel deniz: ___henüz gidilmemiş olanıdır, En güzel çocuk: ___________henüz büyümedi. En güzel günlerimiz: ____henüz yaşamadiklarımız, Ve sana söylemek istedigim en güzel söz: _____henüz söylememiş olduğum sözdur...
karanlığın kalleşliğine küstüler düştüler yiğitçe dövüşenler sustu dürüstler sustu iyiler sustu mutsuz bir halk adına isyan edenler
can çekişen yüreklerde duygular hasta gökyüzünde iyiliğin melekleri de yasta pas tutar mı çelik, bıçak kınında susta ama bu sınanan sabrın acemiliğidir usta
ve biliyoruz ki bu ölümcül mücadele iyinin ve kötünün habercisidir bu amansız savaşın acısı tarih kadar eskidir
sustu iyiliğin yalın sesi ve kudurdu kötülüğün nefesi kan dolarken bülbülün altın kafesi esip durdu hainliğin çıldırayaz efesi
bu kötülük bu çılgınlık kasırgası kol geziyor her yerde ey Allah can verdiğin iyi olan her şeyi eziyordu beslediği karanlığın içinde şafağa durmayan gecelerde zafer çığlıkları atılan nağarasında öldürülen mavi gözlü bir devin leşine üşüşen akbabalardı kendi mağarasında
ama mavi diyordu bir çocuk -illa mavi-
ve zaman nehirlerin türküsü gibi akıyor umut yıldızlar kadar parlak bakıyor gökyüzüne yol çizerek geliyor yeni kuşak daha demincek yeni doğan bir bebeğin çığlıkları karanlığı yırtıyor
ve biliyoruz ki gelişimiz iyiliğin kazandığı yerlerden ve güzel çocukların güneşli ellerinden tutarak anneler öpecek tertemiz yüreciğinden
umudu çiçeklensin diye yeniden... ____________________________mutluluk mavi çocuk
umutlar serpiliyor noktalara huzur doğuyor insanların üzerine duygular rengarenk bir resim çiziliyor boyanıyor her yer her renge sevgi bulaşıyor insanların ellerine bakınıyor dağınık yüzlü anılar güzel yüzlü bir dert süsleniyor hâlâ yanan bir yüreğin ateşini sorguluyor yorgun bir tende birden bir yel esip geçiyor topraklar tutuşuyor kül oluyor.
~
an doğuyor masum bir çocuğun gözlerine bembeyaz bir perde aralanıyor kirpiklerin arasından süzülüyor sabahın erken saatlerinde bir damla yaş düşüyor mert bir şairin kalemine dolaşıyor özgürce hüzünler buluşuyor bir nehir oluyor köpük köpük coşuyor bütün gönüller yıkanıyor açılıyor kilitleri bütün kapıların güneş doğuyor şairlerin gözlerine
düşerken güneş açar yüzümde yükselirken yağmur dizilir gözlerimde şiire dön kâlbim Şiire
damla damla
YAŞAYANKELİME
ne yan dösem mâvi bir leke ne yana dönsem bir gül fırtınası mutluluk mâvi çocuk :))
Bu dünya soğuyacak, yıldızların arasında bir yıldız, _______________hem de en ufacıklarından, mavi kadifede bir yaldız zerresi yani, ___________yani bu koskocaman dünyamız. Bu dünya soğuyacak günün birinde, hatta bir buz yığını yahut ölü bir bulut gibi de değil, boş bir ceviz gibi yuvarlanacak _________zifiri karanlıkta uçsuz bucaksız. Şimdiden çekilecek acısı bunun, duyulacak mahzunluğu şimdiden. Böylesine sevilecek bu dünya ____________"Yaşadım" diyebilmen için... _____________________________Nazım HİKMET
çölde yağmur gibi şiir yağsın üstünüze yaşayankelimelerle...
Göğsümde 15 yara var!. Saplandı göğsüme 15 kara saplı bıçak!.. Kalbim yine çarpıyor, kalbim yine çarpacak!!!
•
Göğsümde 15 yara var! Sarıldı 15 yarama kara kaygan yılanlar gibi karanlık sular! Karadeniz boğmak istiyor beni, boğmak istiyor beni, kanlı karanlık sular!!!
Saplandı göğsüme 15 kara saplı bıçak. Kalbim yine çarpıyor, kalbim yine çarpacak!...
•
Göğsümde 15 yara var!. Deldiler göğsümü 15 yerinden, sandılar ki vurmaz artık kalbim kederinden! Kalbim yine çarpıyor, kalbim yine çarpacak!!!
Yandı 15 yaramdam 15 alev, kırıldı göğsümde 15 kara saplı bıçak.. Kalbim kanlı bir bayrak gibi çarpıyor, ÇAR-PA-CAK!!
• Publius Cyrus “Aptalı sık sık bağışlamak, onu ahlaksız yapar.”
Ben affettikçe ahlaksızlık çoğalıyor ne hikmetse .
Çok affeden bir insan olduğum için sanırım bu devirde affetmemek tek erdem. Çünkü bir insan başka bi insanı ne kadar affederse affetsin kendinden emin olabilir , fakat karşısında ki kişinin kininden emin değildir... karşımızda ki düşmanımızın bizi affettiğinden emin olamayız hiç bir an. O nedenle herkes kendi içinde ki düşmanı affettsin bir an önce ;
...
Sen de çıkar göğsünün kafesinden yüreğini; şu güneşten düşen ateşe fırlat; yüreğini yüreklerimizin yanına at!
Akın var güneşe akın! Güneşi zaaptedeceğiz güneşin zaptı yakın!
Biz topraktan, ateşten, sudan, demirden doğduk! Güneşi emziriyor çocuklarımıza karımız, toprak kokuyor bakır sakallarımız! Neş'emiz sıcak! kan kadar sıcak, delikanlıların rüyalarında yanan o «an» kadar sıcak! Merdivenlerimizin çengelini yıldızlara asarak, ölülerimizin başlarına basarak yükseliyoruz güneşe doğru!
Ölenler döğüşerek öldüler; güneşe gömüldüler. Vaktimiz yok onların matemini tutmaya!
bizi anlatan çok anlamlı bir şiir. bizler ki insanlığı sırtlamış alın teri döken tertemiz yürekli insanlarız şair şiirinde gerçek sevgiyi dürüst insanı anlatmış tebrik ederim
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
Şiirin sahibi
Cevap Yaz