O günler de
Koynundayken huzur vardı
Kokunun katmerli
Yüreğinin heyecanlı dakikalarında
Şafak üstümüze
Biz istemeden doğmazdı

Ne zaman
Kahpe bir yılanın
Tiz çığlıkları
Kulaklarımıza doldu
Çiğ süt emdik günahlarla dolu
Memelerden

O zaman
Fersah fersah
Düşman düşünceler girdi koynumuza

Ki
Gidiyorsan
Huzurumun yattığı kucağını da
Al git demiştin
Zemherinin soğuğunda
Daha ilk cemre düşmeden içimize

Ve
Ben huzur hariç ne varsa
Alıp götürmüştüm sevgimizden
Kilolarca acı bavul dolusu ızdırap
Yalan dolan feşmekan

Keşke
Ardımdan bakarken gözlerindeki yitip giden ışığı da almasaydım yanıma

Belki
Beyaz örtü
Tahta araç
Toprak mekan
Beklemezdi


Anlaşılmaz
Yeni lisanlar var şimdiler de
Sensizlikten arta kalan lehçemde
Karanlık şiirler yazıyorum gaipten küfürlere buladığım

Gözyaşlarımdan
Kararmış yüreğime boynuma doladığım yağlı urganı gösterip
Hazırlık yapıyorum dönüşe

Yorgunum
Taburem
Ayaklarımın
Altında
Ağır......