Sen yine de erken kalk...
İki satır kitap ya da şiir oku...
Gökyüzüne bak...
Kuşları duymaya çalış sessizlikte, huzur bul cıvıltılarda...
Menekşeleri sula, konuş azcık onlarla...
Bir çay demle yalnızlığına...
Yanına vicdanını da koyda düşün hergün neler oluyor şu hayatta...
Olumsuz yanlarını kabul et, yüzleş onlarla...
Öfkeli, huysuz, aksi, inatçı yönlerini terket, barış artık huşuyla...
Seni bilerek ya da bilmeyerek üzenleri, kıranları hoşgör bu arada...
Onlarda insan ve farklı mizaçta sonuçta...İnsanı sev ,fikir, dil, din, ırk gözetmeksizin sığdır sol yanına...
Düşün, anla, o ol ve hak ver en başta...Bencil yanlarını yok et düşünce tokmağıyla...
Sonra al makinanı çık dışarı birçok gülen sima yakala bir kahve iç yalnızken kalabalıklarda...
Kendin ol herşeye rağmen sen teksin ve hayat senin, bir daha olmayacaksın bu hayatta...
Birde radyo dinle her sabah, belki Müzeyyen SENAR çıkar şansına ve haykırır "Benzemez kimse sana 🎶🎵🎼🎵🎶🎶🎵🎼...."
Nuriye TÜMER 30.01.2016 (Fotoğrafta bana ait bir Gölyazı karesidir.)