kendi kendime yaşadığım bir aşksın

yansımalarıyla gururlandığın aynanda..

sevmeye okadar muhtaçtım ki ben

tüm alışkanlığımla tutundum sana

tutundum bir gülüşüne,,bir selamlık sesine

varlık içnde yokluk yaşattığın gölgene



çok acı çektim,bilmedin oysaki hiç

duyduğun görmediğin oldu hep,

anladığınsa hiçbilmediğin..

sana hiç suç bulmadım ben her öldüğümde,

yine kendime küstüm.

kendi kuytularımda kuruttum gözlerimi,

denizinden her çıktığımda..



kendi kendime yaşadığım bir aşksın

acı tatlı,hayal mayal,yalanın en gerçeğinden

senin en kıymetsizinden bir parça

uzak düş, yürü, yollar senin açıktan.

hep gölgen vuracak önüme

sen nekadar gidersen git,

güneşi ben kalbime hapsetmişim,

ondan içten içe erirken ben,

soğuktur elleri artık ölü bedenimin..