Canımı yakıyorsun canım,kendini yakıyorsun,
Bir var bir yok kendini,tüm adlarınla alıp,
Söküyorsun ciğerimden,söküyor!
Anlara sıkışmış anılarınıda bırakmıyorsun..

Gözlerinde ne okyanusun enginliği,
Nede ormanların deriniği kalıyor,
Tüm anlamlarını çekip
Kayboluşlarını yitikliğine bırakıp,
Canımı yakıyorsun canım,kendini yakıyorsun..

Kendini hergün biraz daha hüzünleyip,
Bulutu,geceyi,kederi başıma topluyorsun.
Adım adım gidiyor,an ve an bitiyorsun.
Ardına bakmayışının hazımsızlığıyla beni kıvrandırıp,
Yüreğimin dar ağacında sallandırıp,
Canımı yakıyorsun canım,
Kendini yakıyorsun..

Dindi yagmur,sustu rüzgar
Kulaklarımda bir uğultu..
Tanımam..
Adın hiçkimseye konmamış
Yüzün yok hiçbir yüzde,
Tüm masalları dinledim artık
Vakit ,
Uyku vaktidir..


Canımı yaktın canım
Kendini yaktın...