kokunu özledim,sarılmayı sana..

ben gözlerini özledim, dalan..

uykunu özledim, yüzünü, sessizliğini

dudaklarını bükük bükük,

öpüşünü,ellerini,

ben seni özledim..


bana atmayan yüreğindeki kuytuluğumda

şimdi ben sensiz geçen zamanımda

zamansız bir kayboluşun boşuluğundayım..

hiçbir el,hiçbir ses,hiçbir muhabbet

ne kadar ıssız bir kalabalık bir bilsen..

ortasında kaldığım bu şehrin ışığı,

simsiyah.


gittiğin gerçek,merhametin kadardım hep,

vicdanının sızısında ben ara sıra,

sen gökyüzümde baştan uca

içtiğim suda,soluduğum havada

ruhumdaki esaretim;

beni kendime getir, hadi..

seninle beraber herkes gitti herkes

sen gelsen..

ben seni özledim.



ne zaman düşse yolum, yürüdüğümüz yollara,

sen düşüyorsun gölgeme,

içimden bir şehir geçiyor..

gözlerim değil en çok

en çok göğsüm arıyor seni..

gözlerimdesin hepki, hani..

sen gelsen,

çok özledim ben seni..



onlardan bahsetmeyeceğim,

sormayacağım hiçbir soru sana

tüm kırık ve sıyrıklarım,

onlardan sıyrılıp gelen yüreğin öpünce yüreğimi

iyileşecek ve ben

dirileceğim..

ama sen gelsen..

ben seni özledim.