Ben...
Güzelliğini sende yaşadım dört mevsimin.
Gözbebeklerinde gördüm sevincini,
Mevsim mevsim yeşeren,
En güzel menekşenin,papatyanın,nergizin.
Sana olan sevdamda yaşadım,acısını..
Sevdasına vurgun,boynu bükük kardelenin...

Seninle yaşadım,
Coşkusunu, çağlayan derelerin..
Seninle dinledim,Cennet bahçelerinde,
Engüzel nağmelerini bülbüllerin

Sen..
En mutsuz anımda,gönlümü ferahlatan,
Ilgıt ılgıt esen rüzgarım,
Gölgesinde...
Uzanıp dizlerine yattığım
Kolum,kanadım...
Hayatta tutunduğum tek dalım
Sen...
Bazen,beni gözyaşlarına boğan
Hüzünlü bir melodi..
Bazende..
Bağrımda sessizce uzanmış yatan,
Arada bir tırmalayıp,canımı acıtan..!!
Minnacık bir yavru kedi..
Yinede sen..
Benim gözlerimde o kadar sevimlisinki,
Ne yazsam,ne etsemde,
Bir türlü anlatamıyorum seni..!
*
Ve benim bu hayatta..
Hayatın o keşmekeşli yollarında,
Öyle anlarım olduki,
"Herşey bitti"deyip,umutlarımın tükendiği...
İşte sen, o anlarda doğan,
Işıl ışıl parıldayan..
Yolumu aydınlatan,
Beni yeniden hayata bağlayan,
Umut güneşimsin...
İşte o yüzden, sen benim herşeyimsin,
Sen benim...
Canım,meleğim, sen benim bitanemsin.