0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
597
Okunma

’’...
gözlerinden mi damlıyor?
bir garip hüzün,
hâlinden haberdarsın
kaç öksüzün?...
... yüreğini yararcasına
üzerine düşerim
yetim hesabı yaparken
fısıltılar kulaktan kulağa
dolaşırken zihninin tavanına
bakan olurum, ey zihniyet
... mahrem duygularımı
kendimden yüksek eştiğim
toprağa gömerim
şimdi bize bir Ali gerek
bir de Ömer’im
böyle hayatın ipine sarılmış olmak
ne güzel ne güzel...’’