10
Yorum
31
Beğeni
0,0
Puan
2747
Okunma
Ayazya Ankara...
Parmaklarım buz tuttu,
Ellerim dondu.
Hani diyorum;
Yüreğimde buz tutsa sana karşı,
Uyuşsa, hissetmese hiç birşey,
Sen deyince hizlanmasa,
Biz deyince cosmasa,
Hayal etmese mesela seni,
Denizin ortasında bogulsa sevgisi,
Göğe yukselse ucu yanmış umutlar,
Yağmur olsa düşse toprağa,
Karışsa ağaçlara,
Hiç bir zerren kalmasa yüreğimde,
Kanirta kanirta acitmasa canımı,
Tepeden tırnağa buz tutsa yüreğim,
Aglamasa sana...
Olmaz mi?
Buz tut artık yüreğim,
Duyan yok,
Anlayan yok,
Kipirdanip durma artık bir isme.
Tut ki bir rüya idi,
Bir serap idi.
Gerçek değil hiç bir şey,
Bırak artık sırtını donenleri,
Yok say sende herkes gibi.
Sus ve buz tut sende,
Ayaz bir akşamda Ankara gibi
...
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz