"Fazlaydı birşeyler içimizde zahir
kusuyorduk dudağımızdan dökülenleri
gecenin öykülerine"

Acı dan başladık aşka verilmemiş en ağır hükme
Dünya yı stokladık kalplerde yazan iki isme
Kahır çeken derviş çizdik hiç çizilmemiş resme

Bilinmezi sürrealize ettik mutlak gönlümüze
Kayıp bunca zaman muhakkak ki yetmezdi ikimize
Destur deyip ölümüne sarıldık en ahvalinden işimize

Ve yazdık günceler dolusu içtiğimiz aşkın hafızasından
Doldurduk sandıklar dolusu çeyizlik sevdamızdan
Silmedik yüreğimize işlediğimiz hatıraları kitabımızdan

"Bazen geçmişin külleri
biriktiği ocakta ilk gelen rüzgarla savruluyor
değil mi"

Aynamızdı yüzlerimiz kendimizi göremez olduk
Tek bir dilden çıkardı sözlerimiz güzeli söylemez olduk
Duyardık duyarlıydık malesef dinlemez olduk

Ve yıllar soframıza sürükleyerek getirdi yalanları
Götüremedik orta yerde bıraktığımız ardımızda kalanları
Aldattık o günden beri bize inananları


"Ve şimdi içimizi siliyoruz
İçimiz dışımız bir olsun diye
Kaybolan ümitler şiirlerde bile olsa bizi bulsun diye"