AKIBET


Şöyle kaldır başını sonsuz semayı seyret
Hangi köşede lütuf hangi köşede rahmet
İhlasla yaşamazsan son bulmaz cahiliyet.
Beşikten mezara dek sarp yollardan geçersin
Sormazlar mı bu ara, ne yersin ne içersin?


Alın teri damlası var mıdır baş bölgende,
’’Kimlik’’ diye ne yazar elindeki belgende,
Kimler önüne geçmiş kim molada gölgende,
Hangi yalandan çıktın hangi doğruya saptın?
Saatini vuslata kurar iken ne yaptın?


Şimdi indir başını kaynayan toprağa bak
Bir ağacı seyre dal savrulurken son yaprak
Ve sonsuza sükut et saçına düşmeden ak.
Önünden koca mazin geçsin boylu boyunca
Kapatma gözlerini bu yolculuk boyunca.


Bir sor sana ne diyor vucudun her üyesi
Varlığının hükmü ne bedenin ne gayesi?
İz sürerek yürüyor pişmanlığın payesi...
Beş vakit yükselen ses söyle neyin ezgisi?
Yerleşmeden alnına yaşanmışlık çizgisi.


Eğer ’’kanıt’’ diyorsan her lahzada bir ispat
Hem yazılı hem sözlü girdiğin bu mülakat
Nerden geldim, nereye, bir düşünse mahlükat...
Sırlar intikal eder, saklanırken O gize
Her doğan bebek ile yayılırken mücize.


Her şeyi gören gözler görmez mezar taşını
Anlayıp idrak edip dökse kul göz yaşını.
Kazanır cürmü ile bitmeyen savaşını.
Nura kir olan yüze örtülene perde der.
Fikreder bir düşünür, Râb’be tevekkül eder.


Râbbini bilmeyense şeytana yâren olur
Feraseti kaybolur, ahmak havası solur
Bilmez ki O her yerde, arayan O’nu bulur.
Nefsinde kabarırken aslını inkar eder!
Günübirlik yaşarken ufku hazinkâr eder.


Bir seyret göreceksin temizlersen merceği
’Her canlı ölümlüdür’’ hayatın tek gerçeği.
Bedeninden boy verip açar makber çiçeği...
Yazılı, ilmihalde, her şey ayan beyan net!
Bin yıl yaşasan bile toprağadır akıbet.


ELİF KESKİN KARABULUT.../ ŞİİRLERİN ŞAİRİ...
04.02.2015 15:25