Sessizliğin koynuna saklanan gece
Yıldızları söndürme parıldasın izin ver
Zifirini gösterip karartma yüreğimi
İncitip kırma tavrımı denetleyip
Lacivert gecenin, hüsnüne ortak etme



Bir parçacık aydınlık gönderiver ruhuma
Sarsın gözbebeğimi bir daha bırakmasın
Işıldasın gülen gözler içi tebessümden
Hayallerimi yıkma, bırak tozpembe kalsın
Lacivert gecenin, buğusu ile yoklayıp yitme



Zaten çaresizim, ta ezelimden beri
Yüklenip de üstüme, döktürme ecel teri
Esirgeme insaf et üzerimden al gamı
Kurusun gözyaşlarım siliver tamamını
Lacivert gecenin, koynunda bırakıp gitme



Çok şey istemiyorum senden
Birazcık huzur çevirme benden
İçimi dışımı kederimle gark etme
Tut ellerimden kaldırıver yerden
Lacivert gecenin karanlığına itme



Kalmadı tahammülü, yetti bu cana gayrı
Vuslatın dokunmaz oldu, bir zerre hayrı
Gönlü sevgi ve sevdasından bırakma ayrı
Lacivert gecenin öfkesiyle, kızıp da kin gütme


Nesrin Önem Demir
27 01 2016