aşka şiir bulaştı
pusulanırken gölgeler karanlığın kucağında


kaçıncı kangrenli gecedir bu bilir misin?
kirli eteklerime ölü ceninler toplandıkça
ve çocukların gözlerinde keder yağmurları
hazin bir sonbahar saçlarımda soyundukca


ki ben...
cesedini omuzlarına yüklenmiş bir yolcuyum
muştulu günleri bırakalı çok oldu anılarımda
piç edilmiş bulutlar yer buldukça göz çukurlarımda
üzgün bir mavi süzülür tenime yavaş yavaşça


şimdi umutlarımı sersem esmer tenine usulca
bilirim olmaz ki tek bir fayda
ölmüş kuşların ayak izleri düştükçe yoluma
kangrenli gecelerde can veririm şuursuzca


ve ben...
küf kokulu öyküler anlatamam ki sana
savaş kalıntısı bir şehirim senden sonraya
varsın kanasın yıldızlar aysız bütün akşamlarda
nasılsa güneş doğacaktır başka bir aşkın ağlayışına


ve sen
u n u t m a .. ki
bütün şaraplarda saklı değildir kırmızılar
kan kokulu geceler yayıldıkça yayılır ruhuna
sen ki ettiğin tövbelerini sakın ola ki bozma
ve inan
şiir bulaşır elbet aşka
sen farkında olsanda olmasanda



aysu
aşka dair ne varsa sakladım sandukalara