Kimseler tanımazdı, ben meşhur ettim seni.
Adını bilen yoktu seni sevmeden önce.
Gideri var sanırdın her aklına eseni.
İşin, gailen yoktu seni sevmeden önce.

Hatırlamak istemem hâl-i perişanını,
Yakandan döküleni, paçandan taşanını.
Elde fener, arardın peşinden koşanını.
Yüzüne gülen yoktu seni sevmeden önce.

Yılda bir banyo yapar, kafan bitli gezerdin,
Ayıklamaktan bıkıp, hayatından bezerdin,
İntikam almak için tırnağında ezerdin.
Çileni bölen yoktu seni sevmeden önce.

Çorabı ters giyerdin, bele lastik bağlardın,
Avucuna tükürüp saçlarını yağlardın,
Köprü altına çöker, kuytularda ağlardın.
Yaşını silen yoktu seni sevmeden önce.

Kimse almazdı sana kıytırıktan hediye.
Kıskanırdın bir lokma yedirseler kediye.
Üç - beş veren vardı da sadaka olsun diye,
Kalpten üzülen yoktu seni sevmeden önce.

Hayaline gelmezdi terütaze gül gonca.
Bulsan bayram ederdin yaprağı kuru yonca.
Günübirlik yaşardın, gariban, tek tabanca.
Soyun, kabilen yoktu seni sevmeden önce.

Sorsam unutmuşsundur sersefil günlerini,
Bataktan batağa o hicran sürgünlerini.
Saysam memleket olur girdiğin inlerini.
Çakıldan kalen yoktu seni sevmeden önce.

Ciğerim parçalandı edince iki kelam.
Elime su dökülmez bu konuda, vesselam.
O gün bugündür baştan eksik olmuyor belam.
Kahrından ölen yoktu seni sevmeden önce.

Ömrümden ömür gitti çizeyim derken imaj.
Yüreğimi tüketti her yana ayrı kolaj.
Serüvenin kod adı buzlu yolda patinaj.
Ben gibi kölen yoktu seni sevmeden önce.

Mücella Pakdemir