Ey hayat!
Üstüne söylenmiş onca sitemlere
nasıl tahammül ediyorsun böyle
Bunca kızgınlıklara nasıl gülümsüyorsun söyle
Her yeni gün yeni kapılar açıyorsun oysa herkese
Ancak bu nankör insanoğlu
Onca güzelliklere açılan kapıları bırakıp
Ardında kötülükler barınan kapıları zorluyorlar ısrarla
Yalan riya sahtekarlık diz boyu her arenada
Sana karşı bir suçum olduysa bağışla beni hayat!
Şiir bile yazamıyorum yalana alışırım diye
Doğruyu söylüyorum dışlanıp itelensem de
Kimseye övgüler yağdırmıyorum asla boş yere
Ama bil ki Hayat
Ben de suçluyum sana karşı yine de…
Ve;
Kime ait olduğunu bilmediğim bu şarkı sözüyle
özür diliyorum senden
Ve yine biliyorum ki tüm güzel ve samimi duygular
güftelerde can buluyor asırlardır:

Ben yoruldum hayat, gelme üstüme
Diz çöktüm dünyanın, namert yüzüne
Gözümden, gönlümden, düşen düşene
Bu öksüz başıma gözdağı verme
Ben yanıldım hayat, vurma yüzüme
Yol verdim sevdanın, en delisine
O yüzden ömrümden giden gidene
Şu yalnız başımı eğdirme benim
Ben pişmanım hayat, sorguya çekme
Dilersen infaz et, kar etmez dilime
Sözlerim ağırdır, dokunur kalbe
Şu susun ağzımı, açtırma benim