Gidiyorsun çocuk.
Gözlerim buz tutmuş göremiyorum.
Yağmur sanıyorsun, ağlıyorum.
Şimşek çakıyor, hiddetimdir.
Alevler alıyor bu yürek. Sen bilmiyorsun.
Bilmiyorsun giderken kime koyar veda asıl?
Kim ağlar, kim pişman olur, kim hayaller kurar.

Gidiyorsun çocuk.
Veda rüzgârı esti kulağımıza,
Rüyamıza girdi gurbet günleri.
Sefil kaldım bilmiyorsun.
Hiçbir şey teselli vermiyor gönlüme.
İnsanların mutluluğunu kıskandırmakla sınıyor hayat beni.
Hasret bırakıyor gülüşüne kader beni.

Gidiyor musun çocuk?
Gitme diyemem sana.
Güzel günler beklerse o kömür gözlerini,
Git evlat.
Ağlarım, beklerim, dikkatimi bir şeye veremeden…
Yaşamaya devam edemem ama.
Eğer yaşamak denirse senin olduğun zamanlara.
O güzel saatlere geri dönemem sen olmadan.

Daha yer var defterimde,
Yazarım, çizerim ama seni geri getiremem.
Mazinin dakikalarında gezerim geceleri.
Şafaktadır kızarık gözlerim.
Takvim yapraklarındadır ellerim.
Gidiyorsun çocuk, git.
Yalnız kalmakta varmış akşam sefasında.
Gidiyormuşsun git.




Cenk İNAN