Karşıma çıkanı, Hızır sanıyom
Hazret’ten gen almış, soy’um var benim
Tatlı dil güler yüz, çabuk kanıyom
Enayi aratan, huy’um var benim

Bir edep bir haya, babadan kalan
Namerdin kapısın, değilim çalan
Dünya ya meylim yok, söylemem yalan
Dilim’e atılmış, düyüm var benim

Çekerim nefsimi, dar’a bağlarım
Bir geçim değilmi? elbet sağlarım
Kimin canı yansa, ona ağlarım
Gözlerim dibinde kuyu’m var benim

Gönlüm enginler de, onur um yüce
Sevgi yi gün saydım, zülüm ü gece
Kin ile kibir de, kalmışım cüce
Yerlerde dolaşan boy’um var benim

Erenler cem inde cem zakir iyim
Kutup ta Eskimo ,Hint fakir iyim
Rumen de çingene, Çin bakir iyim
Yaradan katında, sayım var benim

Binbir çeşit meyve, tekmidir badem?
Yetmiş iki millet, dedesi Adem
Hepimiz yaradan, kuluyuz madem
Her metre kare de pay’ım var benim

Sakladım içime, söylemem derdim
Kalkınca perdeler ,bir sırra erdim
Gözyaşı damlamış, name gönderdim
Arş alada duran hay’ım var benim

Çağdaş’i kısa kes uzatma lafı
Arifler sözünde olurmu gafı?
Cahiler ateş’e vermiş etrafı
Ölmemiş daha sağ, duyum var benim