Eskiden tosun gibiydin,
Şimdi ise sen,sanki taş olmuşsun,
Resmen Allah seni taş etmiş.
Söyle,
Sınavların stresinden mi ?
Yoksa aç mı kalıyorsun ?
Seni tanırdım,
Sulu veya kuru diye,
Yemek ve tatlı ayırmazdın,
Nasıl oldu da?
Midene resti çektin,
Yemek yemeden,
Onca zaman dayandın,
Kız,
Allah senin canını almasın.

Sakarya deniz havası,
Yüzündeki güzelliğe güzellik katmış.
Tiflisin umursamaz rüzgarı,
Geç tanımış seni,biraz mahrum kalmış.
Evcil minik kuşların,
Senden ayrı hiç kanatlanamamış,
Yolunu beklemişler,
En hafif güneş parlaklığında,
Bahar gelmiş diye aldanmamışlar.

İlk bahar mevsimi resmen sana özendi,
Yıllarca hep seni taklit etti,
Üzerine ne giyse yakışıyor,
Yani şekerim,tıpkı senin gibi.
Seni bildim bileli azat ettin egolarını,
Her kulvarda çatlattın seni kıskananları,
Kanuni bilseydi sen varsın,
Emin ol Hürrem’e bu kadar bağlanmazdı,
Sen varken,yok ki alemin başka sultanı.

Şekerim bu sana rap’imin son satırları,
Seni yazmak için uyutmadım kalem uçlarımı,
Dilimin ucuna bir ince ip bağladım,
Sözcüklerim şiirime dökül veri,
Onları karşıladım,
Sonuçta seni anlattım,
İzzeti ikramda kusur yapamazdım.

Vagif Seyyah Hüseynov