Maziye dalıpta seni anınca
Hayallerin bile fer oldu bana
Oturup ta, içten içe yanınca
O eski günlerim kâr oldu bana

Görmek istiyorum bir anlık olsun
Karşıma geçipte sadece gülsün
Yaşadıgım her şey, o bende kalsın
Geçmişimi açmam sır oldu bana

Gönülden gönüle olmasak ırak
Nasıl etmeyeyim ben seni merak
Bunu kaldıramaz bu yorgun yürek
Yüreğimde sevdan kor oldu bana

Beni aradınmı, bensiz kalınca
Bir yol bulamadım yönsüz kalınca
Aylar yıllar oldu, sensiz kalınca
Gönlümde ki o sen, yar oldu bana

Tanıyamaz oldum inan ben beni
Unut deme, silemedim ben dünü
Unutmadım, unutamam ben seni
Sensiz dünya sanki dar oldu bana

Gelirsen her zaman, açıktır kapım
Biraz duygusalım böyledir yapım
Ben gönlümü verdim senindir tapum
Demedim kimseye ar oldu bana

Suçum varmı inan bilemedim ben
O gün bu gün daha gülemedim ben
Bazı şeyler engel, gelemedim ben
Kader duvar ördü, sur oldu bana

Bazı bazı rüyalarda gördümde
Heba oldu ben çok emek verdimde
Mutluluğun hep yolunda durdumda
Yinede görmedi kör oldu bana

Kimseyi istemem bende sen varken
Yüregim sızlıyor adını derken
Beklemezdim bunu bu kadar erken
Bu ayrılık biraz er oldu bana

Kul Hızır’ım düşmüş böyle bir aşka
Gönül sarayımda oturdun köşke
Hiç gitmesen burda dursaydın keşke
Sen gideli hayat zor oldu bana
Sen gideli hayat zor oldu bana

Nuh Ali Berk
(Kul Hızır)