Gönlüm hep bir yerlere kayıp gider,
Hep ucundan yırtılır sesi,
Kime sığınsa
Hep uzaktan atar gözyaşını,
Bir <güne> batan akşamlardan susar hayat,
Hangisinden baksan gece dolar hep içine,
Hep kıyısına çırpınır ıslaklığında gözün,
Çok uzun bir ağlayışın molasında beklersin,
Beklersin de,
Yorgun bir ruhun kırık nefesleri içindesindir!
Ne senden uzak,
Ne de benden yakın!
Hep böyle,
Hep...
Gönlüm kayıp gitti yine bir yerlere,
Yine havanın yağmurlu tarafından sustum,
Yine bir gölgenin serinliği kadar herşey,
Herşey bir hava boşluğu sarsıntısında,
Ağır, kasvetli...
Bir sayfanın sarartısında bekler ya cümleler,
Toplasan, anlatamazsın yine de,
Söylemeye ağır yalnızlıklar içindesindir,
Yine de seversin hep,
Bir sessizlik gibi öteden,
Bir kapanış gibi derinden!
Uzaklığı çok bulutlar var bende!
Ne yana tutsam kalbimi,
Canım oradan daha çok yanıyor,
Oradan daha çok bitiyor herşey,
Gönlüm hep aynı sızıntılar içinde,
Hep aynı kırılganlıklarda!
Hep aynı...

Şiir:::B.Biricik:::