0
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1526
Okunma
Ben seni sevmeyi yazmaya çalıştığımda,
Senin yırtık pırtık bir kağıt olduğunu anlayamamışım,
Yanık karaları içinde hep gülümsemene aldanmışım,
Güneşin doğuşunu bile bir kışa sığdırdın,
Ben sana ısınmaya çalıştıkça meğerse donarak ölüyormuşum,
Üzerime bulaşan gözyaşlarınla kurumuşum meğer,
Senin sesinde anlam kazanmaya çalıştıkça,
Sen beni çalı çırpı sesinde kırıp geçmişsin!
Güzelliğine yayılan gözlerim vardı sana baktıkça,
Baharın en güzel renkleri sensin diye düşünürken, oysaki kör olmuşum,
Terkedip gittiğini bu yüzden görememişim!
Geride senden kalanları toplamaya karar verdiğimde,
Meğer geride bir ben kalmışım,
Kendimi toparlayamadığım...
Senin arkanda öylesine kalıp ölmüşüm...
Şiir-B.Biricik
5.0
100% (2)
