Çekmedim bir sünger gibi
Hiç acelem yok sevgili
Yudumluyorum sevgiyi
Bir dilim kek yanında
Demini almış bir fincan çay gibi

Hayatta bırakmam
Sana bir şiir yazmadan
Sen dahil tüm dünya ezber etmeli
Bir dörtlük olmalı
Her sevdadan arda kalan
Önce alfabeyi öğrenmeliyim.

Palete damlattığın renklerden
Bir resim çizmeliyim
Alabildiğince renkli
Gördüğüm kadar değilsin sevgili
Olduğun kadar görebilmeliyim seni
Keşfindeyim

Seninle daha daha çok sevinmeliyim
Gülücükler evinden çıkıp şen gezinmeliyim
Biraz hoş biraz sarhoş
Ayaklarım yerden kesilmeli
Yuvarlanmalıyız birlikte sevda sokağında

Acıtmalısın canımı cimcik cimcik
Birlikte alışmalıyız acıya
Olur ya bir gün sırt dönersek sevdaya
Dokunmasın kanımıza
Zehir zemberek bir söz düşüp ortaya
Ne seni ne beni yani bizi sevgili
Yaşadıklarımızı değersiz etmesin


Zaman aktıkça ileriye
Sarıyorum geriye
Öyle çok uzaklarda arama beni
İlk gündeyim akşam etmedim henüz…