herşey öylesine
herşey uzak
gözlerimden düşerken yarınlar
avuçlarımda iki küskün menekşe
gecenin yürek yangını

sussam
konuş(ma)sam
dilini çözer mi taş duvar
güneşin doğuşunu beklerken
ışığa kördüm
hep gözlerimden çalınırken hatıralar

saklı tutulan harflerde
kırılırken sesler toprağı küllendirme
üşürken tırnak diplerinde
bir sus’a gömdüm umutlarımı
sonrasızlığımda dizeler
iz taşıyan her acıya dökülürken şiirler

öncesi ölüm sonrası mı hayat
üstümü örten çığlıkların

kentin boğazında düğüm düğüm
çürümüş dudaklarımda kan günahım
kaç kez kanıyorum bilsen
el vuramazken karanlıkta aynalara
bağrımda büyüttüğüm ölü kuşlar
sığınırken kabrine
kırılan dallarda bahar mı var

sürüyorum kendimi
gitsen de bulamazsın dönsen de
iç içe geçmiş şehirlerde ve yıkıntılarda
coğrafyamdan düşerken yalnızlıklar
hangi toprak saklayabilir yanık kokularını
ölümle örterken zambaklar

çiğneyip geçiyor nefesim
ellerinin az ötesinden
susarken çoban ateşleri
tutunurum diyorum son dizeye
ama bilirim ki yine eksik...



19/03/2008


Dünya şiir gününüz kutlu olsun