7
Yorum
41
Beğeni
0,0
Puan
1709
Okunma
kör, dilsiz bir sabahı bekliyor
kül gece
neresinden dokunsam
geçtiğin her yerde ayaz var şimdi
ve
sessiz çığlıklarımın sağır kaldığı taş duvarlar
şimdi sen desem
yağmur eker bulut sesime
kanırtırken ölümü,
parmak uçlarımda kelebek tozları...
unutulmuş bir tene yapışırken keder
söyle kaç düğüm atılmış umutlarıma
her uzaklık ayrılık biriktirirken
ki ben
yalnızlıktan daha yalnızım
ay gecede damlatırken hüznünü
kırgın mısralar saklıyorum
avuçlarımdan kayıp giden bir düşe
nasıl da birikmiş içimde sağanaklar
noktalı suskunluklar
eksik heceler
mecburdum...
gitmeliydim...
kapanırken bu şehir yalnızlığıma...
Hoşçakal...
kasım/2017
Cevap Yaz