Bir yokluğa sürmek istiyorum kendimi
Prangalardan adım silinsin artık sevdiğim
Rüzgara vermek istiyorum şu kalbimi
Zindan unutsun da beni gökyüzü hatırlasın

Gözlerin bir pranga benim yüreğimi avuçlar
Düşün ki asrın yangını hasretinle sabahlar
Hasretin bir zindan bu gönlümü sarmalar
Bil ki gönül sayfasında senin adın yazar

Gönlümün aranan ilanında tek sen varsın
Kaç pranga eskidi hasretinle kim bilir
Ölüm unutsun da hayat hatırlasın beni artık
Çünkü topraktan önce bana sen yarsın

Mahşer dediğin hece halinde tükenip gitmiş
Cehennem ise yalnızlığa hüküm giymiş
Kıyamete gelince o sabır taşına dönmüş
Bir sevdamız varmış o da yürekleri delmiş

Ben içerdeyken sen sol yanımdaydın
Pranga tutmaz zindan bilmez gönlümdeydin
Görüş gününe kadar geçen asırları bilmiyorum
Tek bildiğim bir sevdamız kalmış yiğitçe

Sen hem yanımdasın hem aranıyorsun
Duvarlar hasret köşesine dönmüş hep
Ben seni kendi hücremde arıyorum
Sen aslında hiç unutulmadın unutulmuyorsun

Solgun mevsimlerin solmayan tek gülüsün sen
Prangalardan adım silinmez yüreğimden hasretin gitmez
Kaç ateş külünü saklar ki sevdiğim
Bir sevdamız varmış oda gönülde düğüm içinde

Ben hep içerdeydim sen hep sol yanımda
Özgürlük hiç olmadı yani sevdiğim
Aslında bakarsan tutsaklık bana bize hiç uğramamış
Bir sevdamız varmış oda hep hücrelerce özgürlüğe akmış