YANILMA GÖNÜL


Nefis deniz derya yutar her şeyi
Sahillere vurur kendi tadında
Kural nedir bilmez ister her şeyi
Sen şekil ver ona iman kabında


Doymaz bir canavar sınırı olmaz
Yere göğe sığmaz şerre çağırır
Dünya onun olsa yine de doymaz
Kâbil’ce yol tutar zulme çağırır


Nefis ak istemez kara çaldırır
Peşine takılan ziyana düşer
Şeytanla bir olur hayra saldırır
Hafife alırsan kemâlât düşer


Yusuf’ça nefsine dur de be gönül
Sen ona uyarsan pişman olursun
Rabbine sığında yüz verme gönül
Temize çıkarma düşman bulursun


Nefsine uyanlar helâkı buldu
Karun gibi olma, yanılma gönül
Ders çıkar, ibret al olanlar oldu
Ateşe yol tutma uyan be gönül


Mütmain olanı över Mevlâmız
Böyle nefisleri koyar cennete
Her nefsi mütmain kılsın Mevlâmız
Yol tutsun nefisler bir bir cennete


Göz açar kaparız geçenler belli
Anlık bile nefse terk etme Mevlâ
Rızanı umarız yolumuz belli
Ne nefis ne şeytan yenmesin Mevlâ

Faruk Başoğlu