8
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
2014
Okunma

kapım kapalı,
oda karanlık
gözümü karanlığa alıştıran bir tek
kırmızı ampul var prizde
bilirsin karanlıktan pek rahatsız olurum
artık olamıyorum...
yanımda blacky var yatağın üstünde
beni tedirgin olmaktan kurtaran o mu diye düşünüyorum
ama değil,
gitmiyor...
elimi uzatsam tutabilir miyim
belki içimi yeniden ısıtabilir mi o ışık derken,
uzaklaşıyor büsbütün...
neden korkuyor benden
onu inciltmek istemiyorum ki...
bilse ona ne kadar muhtaç olduğumu...
elimi geri çekiyorum, gitmesin...
çok karanlık...
duruyor,
keşke biraz daha yaklaşsa,
ne olduğunu görebilsem...
derken...evet galiba,
biraz daha...biraz daha...
tahmin etmeliydim
yine sen geldin demi
içimin güler yüzü
MERHABA...