Çok uzun bir yol katlettin
On sekizde, oldun
Kırkta

Ne çok idare ettin
Zamanlarını

Ne hamarattın

Ne çok bilirsin
Yol yordam yöntem
Geçim ehli olmaktı
Öteki adın

Onca lacivert gecenin ardından
Çiğ bakışlara kör kaldın
Çiçekler ektin kırmızı
Al’dı sevdan

Seni yabana atmak
Ne mümkün

Hiç büyümedi mavi yanın
Hiç yenilmedin

Biliyor musun
Beni en çok sen güldürdün
Hala güldürüyorsun

İyiki varsın diyeceğim amma

Yoksun

Kayboluyorsun girdapta
Seni bulmak telaşe

Şimdi

Şimdi karşıma geçip
Puşt alemden söz etme
Bırak gitsin
Yuvarlak bir taşa vur
Top misali

Hatırla
Yine an

Kendine nasıl yettin
Böyle çocuk

Düşün
Gittiğin yerde

Dönersen mutlaka
Beni bul

Bilirim sen hüsranı sevmezsin

Hiç bir şey gelmez, sanma elimizden

En güzel umuttur
Yarın

Hayali heba etmeyelim

Bize yeter