7
Yorum
23
Beğeni
5,0
Puan
1721
Okunma
Kızıl yalanlarla bezendi
dünya denilen alemin her şehri,
ifrit’in türküsü çalıyor
Tanrı’dan soğumuş yüreklerde şimdi.
Gündüzler geceden kara,
umutlar zincire vurulmuş,
’Şafak son’ derken sızlanıp duruyor
telaş içinde kıyamet vakti.
Sabır dualarıyla başlıyor her yeni gün,
güneş doğuyor halâ yeryüzüne,
yüzünde manidar bir tebessüm,
’bu da geçer’ diyor dalındaki gonca gül
giden gitmiş kalan kalmış görünüyor.
İnsanoğlu bilseydi her göz yaşında katkısını
gelmezdi oyuna, giyerdi melâmet hırkasını
ve tutmazdı zamansız günahsızın yasını,
insanoğlu çaresiz tükenmiş görünüyor.
Bir döngüdür zalim de kuracak elbet sofrasını
nereden bilirdin yoksa Tanrının sonsuz vefasını
çare olmaz meleklere yakılan ağıtların
Son dibe vuruştur heyhat herkes uyansın.
5.0
100% (16)
Cevap Yaz