Dağlar;
Kimi zaman ayırır insanları
Tırmanması bazen sıkar canları
Kazadır deriz döker kanları
Ama yinede onsuz yaşanmaz

Denizler ;
Mutluluktur bazen bizlere
Hece olmuştur nice sözlere
Ölüm getirse de gülen gözlere
Ama yine de onsuz yaşanmaz

Gökyüzü;
İnsanoğlu orada bulunmak ister
Bulutlar üstünde yatmayı düşler
Kızıp da bazen şöyle bir kükrer
Ama yine de onsuz yaşanmaz

Orman ;
İnsanı yeşil hep mutlu eder
Nefes almak için doğaya gider
Ne varsa köylüde şehir’ e iner
Ama yinede onsuz durulmaz

Çiçekler;
Sarhoş eder insanı o mis kokusu
Hayran bırakır narin dokusu
Neler anlatmaz rengin duygusu
Asla ondan da ayrı kalınmaz

Güneş ;
Bütün doğaya canlılık verir
Her türlü canlı onla yeşerir
Fazlası insanda gücü tüketir
Ama ondan da ayrı kalınmaz

Hayvanlar;
Şu yer yüzünde niceleri var
İnsan oğlu kiminden faydalar sağlar
Öyle ya bazısı verse de zarar
Yine de onlardan ayrı yaşanmaz

Yaşam;
Doğanın dengesi nasıl kurulmuş
Acaba bu sistem nerden bulunmuş
Düşünen beyin doğruyu bulmuş
Düşün sende dostum, yoksa yaşanmaz
06.10.1995