kelimelerin yaralı yerlerini
mümkün olsa çıkarmak söz dağarcığımdan
tükürük gibi dilimde dolaşıp durmasa
yuttukça gelmese dilime
alıp başını gitse



yer açsam sözcük soframda oturan
mutluluğa umuda sevdaya
sevinçten göklerde uçmak cümlesi yakışsa bana
ya da bugün bahar ayağıma geldi desem
Ankara’nın ayazında yürürken
bir araba beni sevgi durağında indirdi
anne yüzlü bir kadın sesinde beni doğurdu
her konuştuğumda güldü yüzü yüzümde
istediğim yere geldim
boyutunu aştı şarkılar



olmadı, gelmedi işte, istediğim sözcükler
yinelendi aynı cümleler
haberlerde umut çanı çalmadı
ezan ağzını kapadı bir bardak çayla
gönlünü ısıtamayan kadının
ölgün cümlelerle baktı çevreye
ne o oturduğu sandalyeye uydu
ne de telefonda işittiği sessizlik



birazdan başlayacağız sözcükleri notaya dökmeye
boğazımıza yapışan hüzzamlar bitsin
yer değiştirsin kadın
kapansın kapı



11. 01. 2016 / Nazik Gülünay