I

toprağın üstüne düşer kan
ter gibi boşanırcasına damardan
akar mevsimleri tarta tarta
akar senelerin gelmişini geçmişini  öğüterek
bir damla kan bin tarih yazar
bir damla kan için verilen savaş
güneşin gözlerinden gölge gibi düşer toprağa
ay aydınlık günlere  bir selam çakar
hayallerdeki tabur tabutların masasından ağır ağır kalkar

                       II

Azrail çeker silahını pervaneler durur
ateş böcekleri ışır karanlıkda hayaller yürür
bir çığlık peydah olur devasa
bin çığlık susar varolmayan ruhların hengamesinden
kah yağmur kah çamur uykusuz ruhlar avunur
delilik sermayesi olmuş bir güruh kalkar
şafak vaktinde yerde şehit olmuş yatanlara
ağıtlar yakıla yakıla savaş naraları arasında
susarlar sessizce susarlar

                         III

görünmezliğin zırhı giydirilir meydanlara
hesap vakti birer birer tutarak yakasından
korkaklara tükürülür  ölüm her yere gömülür
kaçmak yoktur küheylanın sırtında
dönmek yoktur makus kaderden
tüfek omza hazırolda kasaturayı sokar kınına  
kamuflajlar sırtta ya Allah der çıkar
buz keser yüzler buz keser nefes
gürleyen bir topun ardından

                         IV

Derebeylerinin yüzyılından sökün eder sanki
zulüm mazlumların avuçlarına
sıra dayağında  iz bırakan bir  hayıt dalı gibi
istila kahpe bir kıvılcım misali yayılır memlekete
yaban basar her bir yanı yabancılar başlar istilaya
analar ağlar gencecik fidanlarının  mezarı başında
bacılar kınalı saçlarını yola yola
palazlanır vicdansızlığın serüveni
tekrarlarla tarihe not düşüp yaza yaza

                        V

artık vakit dua vaktidir
şerden uzak hayra ulaşma vaktidir
eller semada vicdanların hesap verme vaktidir
gidenlerin ardından gözyaşlarının dönme vaktidir
bilinenleri bilmek bilinmeyenleri öğrenme vaktidir
vakit bu vakit
vakit tarumar olmuş hakikate ulaşma vaktidir

 AYHAN SARI      

8 şubat 2015