1
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
1390
Okunma
Eskilerde gülünmezdi acılara
Komşun açken gitmez el aşlara
Her kızdığında uzanmazdı kol taşlara
Sadece yetim başı okşanırken
Giderdi parmaklar başlara
Öyle ulu orta sevilmezdi
Mahcuptu boyun bükülürdü aşklara
Nalbant çivi çakarken atlara
Acırdı için başlardı salavatlara
.
Mevsimler geldi geçti açmadı bademler
Tutuldu ay karardı güneş
Tesbihin ipi koptu dağıldı taneler
Vurulurken masum bir bebek
Devrildi insanlığımızın üstüne
.
Kıvrım kıvrım burulurken yollar
Hallaç pazuna kuvvet hızlı vur
Tâkatın kalmayınca dur
Şer yatağını dağıt lime lime
Yeter yumrular da uyuduğumuz
.
Beddua dua olur
Özledigimiz ne varsa
Bakarsın gelir bizi bulur
Ehven şerden sana daha kârsa
Ki kâr
De haydi Ya Allah Bismillah
Duyulsun sesin arşa
:
Yunus Beypınar
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz