1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1296
Okunma
Gözlerim dalmış çok uzaklara derinlere
Karışmış düşüncelerim çözümsüz bilmecelere
Kalabalık sokaklar,caddeler insanlar hep bir yerde
Bense yine yapayalnız evimde,odamda ve kendimle.
Suskunlugum,durgunlugum yüregimin arzusudur
Çaresizlik degil ki bu belki gönül korkusudur
Bir kaçışmı bu bendeki yoksa yeni başlangıç mı?
Uzak kalmak istiyorum sizce bu gerçekten suç mu?
Dargınım geçen zamana beni benden aldı diye
Mutluluktu tek istegim vermedi bana hediye
Şimdi ise bir başıma öylesine yaşıyorum
Nasılda tükenmiş yıllar buna ben çok şaşıyorum.
Cevap Yaz