9
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2338
Okunma

bekliyor köşede bir başına yalnızlıgım
ay ışıgının hüznünü yansıtırdı yüzüme
bense ellerimde parçalanmış
kırık dökük bir yürekle gelirdim
oysa o yine bir yanık türküyle
karşılardı beni söylerdi en derinden
ve tutardı yaralı parmaklarımı inceden
bir avuç dolusu hayal uzatırdım semaya dogru
sevgi güvercinleri uçuşurdu mahsunca elllerimden
ben yine kırık dökük yüregim sönmüş yitik hayallerimle
çıkardım karşısına yalnızlıgımın
o yine aynı kösede beklerdi hiç yılmadan beni
yine bir parça hüzün savururdu yüzüme
anlardı beni oda ben gibi garip mahzun işte
hep hayallerimin peşinden koşan bir çocuk gibi
uçuşan gönül kelebeklerimle
yine bıkmadan ve yeni umutlarla
dalıverirdim yeni masmavi hayallere...