paçandan akıyor
ayaklarının dibindeki
namertliğin coğrafyasında
işlediğin
günahların kiri


sen ki
maveraün nehirde
yıkardın
ellerinin üstüne konan
haram tozlarını


sen ki
arş-ı aleme işarettin
savaşın göğsünde sararken
yaraları


sen ki
en güzel boydun
nazar ve öfkeden arınmış
çaresiz gönüllere
henüz harcanmamış
üst vicdan


ey bedduam...
ey bedbaht yaradılmış...
ey zalimin çemberindeki
teften sinen davulcuk ...


Sustuğun sesleri
içine attığın
yuttuğun nefesleri
kusacağın
meydanlarda uyanma


Hakka giden yolda
küffarın kalesini
yıkmak için yola çıkan erleri
sadece senden
ibaret sanmazlar


Kardeş küfürlere
aldanıp
kıvamlı kardeş sözcükler
çıkmasın ağzından
sonra zılgıtı yersin


yağan yağmurlar
asla arındırmaz kefeni
ki içinde sen varsan
siyahtır
siyahtır üstündeki toprak
zift yağar
ağıt yazar


yeşermez kaybolmuş diyar da
kök salmış
umudun olmadığı ağaç
öğütülmüş küldür
unutulmuş zemzemdir
içeni olmaz


son sözüm o ki
İbretlik bir ömür de
ibretlik öykülere
senden sahneler koysunlar
ki ahmaklığın yıldönümü her sene
bugün kutlansın

AYHAN SARI