Sevgide ihaneti elden beklerken
Can diye taşıdığım kul vurdu beni
Kara kasırgaları tek tek haklarken
Gelip ardımdan esen yel vurdu beni

Biçareyim derdinden sensiz neylerim
El sözünü kendime derdim eylerim
Hüzünlenir çalarım mutsuz söylerim
Kemanımdaki sessiz tel vurdu beni

Ölüm olsa ucunda yoldan dönmezdim
Aşk denen o gemiye gelip binmezdim
Gayya içine düşsem bile yanmazdım
Sönen o ateşteki kül vurdu beni

Hak ettiğinden fazla değeri verdim
Açtım sana kalbimi yoluna serdim
Önemli değil olsun ben affederim
Haddini bilemeyen dil vurdu beni

Ben umutsuz kalmışım çileler çeken
Sevgi bağından çiçek dermeden eken
Bedenimi sarmışken zehirli diken
Vefasız olan gonca gül vurdu beni…

05.01,2016 04.30- İZMİR(2)
Ömer Sabri Kurşun

Paylaş:

10 Beğeni

+2 kişi

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Şairin Önceki Şiiri Şairin Sonraki Şiiri

Şiiri Değerlendirin

Topluluk Puanları (10)

5.0

100% (10)

Güle vurgun beden Şiirine Yorum Yap

Okuduğunuz Güle vurgun beden şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?

Güle Vurgun Beden şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol

Yorumlar

kul düşünce, @kuldusunce

8.1.2016 22:57:17

5 puan verdi

emegine yüregine saglık hocam

Etkili Yorum

Hülya BASMACI, @hulya-basmaci

8.1.2016 15:12:10

Ölüm olsa ucunda yoldan dönmezdim
Aşk denen o gemiye gelip binmezdim
Gayya içine düşsem bile yanmazdım
Sönen o ateşteki kül vurdu beni
05.01,2016 04.30- İZMİR(2)
Ömer Sabri Kurşun

Değerli hocam ne güzel ve derin bir anlamdır''Sönen ateşte ki kül vurdu beni'' sözünüz şiirselliği kadar da gerçek ateş sönerken içinde zehirli gazlar oluşuyor.yeni yılınızı gönülden kutlar nice eserlere dilerim saygılarımla.

Hülya Aslan tarafından 1/8/2016 3:11:10 PM zamanında düzenlenmiştir.

Aydın YÜKSEL, @aydinyuksel

8.1.2016 14:01:02

Güle Vurgun Beden

Sevgide ihaneti elden beklerken
Can diye taşıdığım kul vurdu beni
Kara kasırgaları tek tek haklarken
Gelip ardımdan esen yel vurdu beni

Biçareyim derdinden sensiz neylerim
El sözünü kendime derdim eylerim
Hüzünlenir çalarım mutsuz söylerim
Kemanımdaki sessiz tel vurdu beni

Ölüm olsa ucunda yoldan dönmezdim
Aşk denen o gemiye gelip binmezdim
Gayya içine düşsem bile yanmazdım
Sönen o ateşteki kül vurdu beni

Hak ettiğinden fazla değeri verdim
Açtım sana kalbimi yoluna serdim
Önemli değil olsun ben affederim
Haddini bilemeyen dil vurdu beni

Ben umutsuz kalmışım çileler çeken
Sevgi bağından çiçek dermeden eken
Bedenimi sarmışken zehirli diken
Vefasız olan gonca gül vurdu beni…

Üstadım harika bir eser olmuş beğeni ile okudum son derece akıcı ve etkili ancak böcek möcek göremedim her gözden kaçırmışlar sanırım...