KÜHEYLAN YELESİ
Ebabil gagasından kaç sevda düştü gökyüzünde,
kaç özlem döküldü,gözlerimin ibriğinden yollara ?
Üşüten sabahlarda,hüzün kundakları yüreğime serilirken,
gırtlağıma kadar,çıkmazlarla dolu kadınlığın siması,
daha kaç acılara peşkeş olacak ta yoksun kalacak gülüşlerden ?
Seni seviyorum raylarının üzerinde,ölüme sensiz gidiyorum ,
unutamadım yazılı günlerime,çivileme dalıp vurgun yiyorum,
ihanetin sırnaşan fahişlerini,bedeninden ittiremeyen seni,
yüreğimin kaldırım taşlarına,vura vura hırsımı alamıyorum...
Pulsuz mektup olan gizli aşkımı,
çıplak küfürlerle postalasam mı diye düşünürken,
küheylan yelesinde yıkılışımı yalpalatıyorum.
Söyle aşk,
söyle beyaz zambağa düşen kan lekesi aşk..!!
Akordu bozuk yaşamın,
Kaç kavuşmasında güller şımaracak ?
Kaç cenabet yalnızlık,
ezan seslerinde kirlerinden arınacak ?
Ve bu aşk, ve bu özlem,
ne zaman yüreğimi acıtmadan canımı alacak ?
ŞAİR ARZU GÜNAL/SEDİR AĞACI KADINLARI/5.1.2016