Son Sayıklama…kül renkli bir yelkovan düşüydün sen aslı faslı ölesiyelik, kimsesizlik sen sağır sultan sen diken üstü güzellik son bir kere notasız son bir kere tınısız isimsiz adacyo… çokluk sandığımız yokluk bodoslamadan sevmek seni dokunduğumuzu varsaydığımız tutunmuşluk içimizden dışarıya taşan tıka basa boşluk içini biz mi doldurduk gün ortasında gecenin ayarsız fütursuzluğu seni gece alşimist dediğimiz aydınlık kanlı yakamoz inandığımız yalan yerine kimseyi koyamamışlığımız varlığımızı hiçleyen yoksunluğumuz bundan… son şuursuz sayıklamada kal şimdi zaman donsun zamanın donduğu yere şerh koyulsun sussun dal kırılması, sussun isimsiz adacıo ateş bitirsin kendini külü vursun kül kanasın kan/adımız küssün cana peykan olsun…Ve perde kapansın! hidayet dal/şuursuz sayıklamalar |
Kalemin daim olsun
_________________________Saygılar selamlar