Ah ah sana bir sarılsam
Kırılsa yalnızlığımızın kemikleri
Razıyım be çimen gözlüm
Varsın etim kemiğin den
Ruhum bedenimden ayrılsın razıyım

Sen bana o gamzelerinle bir kere gül yeter
Güneşi alır ayı yakar dünyayı küle çeviririm
Yeter ki uzaktan da olsa bir gül bana
Gülüşüne yandığım aşk
Ve yine bir kez bak bana sevgilim
Son kez de olsun bak bana ve gülümse
Sanki giderken bırakıyormuş gibi değil de
Unutmuyormuş gibi gül bana

Parçala, kır, dök, hatta yık
Ama son kez tut ellerimden kuşlar misali kaldır beni
Sıkı sıkı sarıl bana
Sen bana sarıl da
hissedemeyen damarlarım,
acımayan kaburgalarım utansın


İnlesin nağmeler silinsin şiirler
Seni bana yazmayan kalem utansın
Gök yarılsın yer delinsin kopsun kıyamet
Seni bana çok gören kader utansın

Kır dünyanın zincirlerini
Çöz esaret halklarını
Yak beni…
Sensizliğe mahkûm eden hayat denen ifriti bırak haydi

Gel bana bir gece yarısı
Gel haydi o ayağına takılan engelleri bırak ve gel
Sen gel de sana koşmayan ayaklarım utansın
Koş hatta gülerek koş bana

Yüreğini ver yeniden
Kabul etmezsem
Sen değil ben utanayım
Ama sor bir kere de olsun
Ya etmezsen? diye
İşte o zaman zaman durur gözlerin durgunlaşır ve derim ki;
Edemem sevgilim
Gecenin o köründe kırılan saçlarım utanır sonra
Silik silik kalan incilerim…
Utanır sevgilim yokluğunda döktüğüm nağmeler bile utanır gelmene

Gel ama yolunu bil de gel sevgilim
O gamzende öldürmeye değil
Kalbinde dindirmeye gel
Kaldırımın köşesinden
Yavaş yavaş ağır aksak adımlarla gel
Bir gece yarısı herkes uykudayken gel

Sar beni kollarına öp doya doya
Etim kemiğim doysun kokuna
Sil hasreti gözlerimden
Yak yürek yangını ve çiz yeniden umut denen çiçeği
Koy göz bebeklerime göz bebeklerini
Duy aşkınla yaktığım nağmeleri
Seni sensiz anan dudaklarımın ıstırabını duy yeniden beni
Bahar kokulu kadınını duy

Gece yarısı öyle bir gel ki
Of lamalarım bir mıh misali düşsün benden
Beni sen yıktın belki ama ben kendimi yıkmayayım ey sevgili
Gelişin öyle güzel olsun ki gözyaşlarımın her bir damlası dinsin
yanaklarımda goncalar açsın
Papatya gibi çıksın o sözler dudağımdan

Koşa koşa gel
Yavaş yavaş gel
Çok bekletme ama sevgilim
Üstüme zemheri düşmeden gel
Gelişinde baharları bile hissedeyim
Hatta o ağaçlardan düşen yaprakları ben sende seveyim

...ŞAİRİÇE & ÖZGÜR RUH...

Bu şiiri birtanecik ablam Şairiçe’yle birlikte yazdık. O benim canım ablam...