Senin sevdanın yolu hem uzun, hem de pek dar,
Taşırlar mı ki beni şu ihtiyar ayaklar? .
Vuslata varmak için daha nice mevsim var,
O kadar kalmasa da takvimimde yapraklar;

Yine de deli gönlüm, yâr diye seni seçsin;
Varsın şu kalan ömrüm seni sevmekle geçsin...

Ömrümü, akşam vakti bir pembe bulut sardı,
Âşık oldum rengine, sürüklendim peşinde.
İçinde neş’e, hüzün, sıcak bir sevgi vardı,
Sonra, sîman belirdi o akşam güneşinde.

Bırak akşamlar boyu, gönül, aşkını çeksin,
Varsın şu kalan ömrüm, seni sevmekle geçsin...


Sevdân, uzun bir cümle; sonunda hiç nokta yok,
O, yaşama bağlayan gücüm, umudum benim
Ve sen, canımdan parça, sevgiliden daha çok
Düşlerinde uçtuğum pembe bulutum benim...

Sevilirken şeytansın, severken bir meleksin,
Varsın, şu kalan ömrüm seni sevmekle geçsin.

Ünal Beşkese