1
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
867
Okunma
Göz görmüyor cânandan başkasını, can neymiş,
Hiç bilmezdim, öğrendim, sevmek böyle bir şeymiş...
Köşeye sıkışmışım bir umarsız sevdâda,
Dünya yuvarlak değil, meğer tek bir köşeymiş...
Şarap rengi saçları, hele gül kokan teni,
Her haliyle bir başka sarhoş ediyor beni.
Baş döndüren hoş bir mey gibi bütün bedeni.
Belli, her zerresine, efsunlu iksir deymiş...
İşret sofram olarak gül cemâlini seçtim,
Mezem gözleri oldu, içip kendimden geçtim.
Bir kez tadını aldım, hep o şişeden içtim;
Yârin lâl dudakları, aşk dolu bir şişeymiş...
Ünal Beşkese
5.0
100% (5)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz