Zevkine aldanıp sana kananın
Dün’yasına gittik benim sananın
Bir şeyine güvenilmez dönenin
Yalan dünya bıktım senden usandım

Çalanı göreni, sen suçlu gördün
Arsıza hırsıza kol kanat gerdin
Ben neler istedim sen neler verdin
Yalan dünya bıktım senden usandım

Pehlivan da olsa yine yorarsın
Yoksa fırıldaklar içinmi varsın
Kim güçlüyse sende ona uyarsın
Yalan dünya bıktım senden usandım

Gelip geçicisin fanidir adın
Yaşını bilen yok sende gocadın
Son günlerde senin kalmadı tadın
Yalan dünya bıktım senden usandım

Kimine hüzün sün kimine neşe
Bak sende Aşıksın kızıl güneşe
Aldanmadım amma hayale düşe
Yalan dünya bıktım senden usandım

Ben çektim derdini çilen bitmedi
Bagırdım çagırdım fayda etmedi
Hiç bir senen, bir seneni tutmadı
Yalan dünya bıktım senden usandım

Ölümsüz bir canlı yok ki dünyada
Dolanıp durursun. on iki ayda
Kimseden kimseye olmuyor fayda
Yalan dünya bıktım senden usandım

Hepimiz yolcuyuz sen ise hancı
Çok insanın. sarsılıyor inancı
Sahtekarlar olmuş şimdi baş tacı
Yalan dünya bıktım senden usandım

Böyle düşünürüm kendi adıma
Zorda isen kimse gelmez yardıma
Şöyle bir baktım da dönüp ardıma
Yalan dünya bıktım senden usandım

Kul Hızır’ım bunlar hep beni üzer
Bunca gaddar zalım üstünde gezer
Bir çogu genç yaşta canından bezer
Yalan dünya bıktım senden usandım
Seni bırak, ben kendim den usandım
Seni bırak, ben kendim den usandım

Nuh Ali Berk
(Kul Hızır)