8
Yorum
17
Beğeni
5,0
Puan
1425
Okunma

HÜZÜN
Günlerden pazar,
İkiye bölünmüşlüğün verdiği yalnızlıkla
Hüzün kaplamıştı içimi ! kendimle başbaşayım.
Ortam sessiz ve sakin
Sanki insanlar sonsuza dek susmuşcasına,
Ve ben yalnızlığımla başbaşayım!
Sonsuz ufuklara bakarak, huzuru arıyorum.
Bulutların arasından Güneş;
Yalnız deyilsin dercesine, yüzüme gülümsüyordu.
Rüzgar esintisiyle şarkılar mırıldanıyordu.
Otlar sa dans edercesine coşku seli,
Ağaçlar sa coşkuya ortak.
Kuşlar cıvıltılarıyla,gökyüzünde süzülerek,
Bizde varız, haydi hep beraber dansa, dergibiydiler.
Bu yalnızlığımda ne asaletli ne asil bir davettir bu!
İnsanı sonsuz bitmeyen huzura çağıran.
Meğerse ne kalabalıkmış Dünya
Saf, çıkarsız,karşılık beklemeden.......Sonsuz huzur verenmiş DOĞA
GÖNÜL KARA
5.0
100% (10)