Yatağımda saçının telleri, teninin kokusu
Yakarım şiddetle esen yelleri, ölmeye yok korkusu
Değer mi bilmem ben, yüreğimdeki sakladığım sevdana
Kilometrelerce hasretin tütüyor gökyüzü semalarında

Gözyaşım ağır yağmur tanesinden aynı yöne akmasa da
Ellerine dokunmam, yaşarım sen var oldukça..Sende dokunma
Aşk için ölür müsün? Odam karanlık sahi bende mi ölüyüm?
Silah misali dertlerim bedenleri öldürür, sana baktıkça kör oldu gözüm...

Denerdim ölüm olsan yaşamayı, kokun uğruna kaybetmeyi
Yaralarımı sarsam bozuk karakter kelime eder mi
Sahi sende ölür müsün aşk için? Ben yaşamayı göze aldım
Eminim kaçıp gittiğin gün kurtuldun, garip bir ayrılık bu yaşadığım.

Kalbime sesleniyor sessizliğin, dolaştığımız caddelerde
Dualarımda saklı unutmak için yalvardığım sahnelerde
Yaşadıklarım her yerime dert saldı, sanki sen sandı
Yaz’ım yaşlanır oldu dinmeyen yağmurlar yağdı

Bakma öyle bana hep aynı heceler af dileyen ben gibi
Ağlıyorum ya da ağlamıyorum kelepçe takılan gecem gibi
Bir bulut olsan ya da olmasan yağdırsan yağmur gibi
Ben üçüncü şahsın eseriyim dünyanda yaşayan O gibi