Söndü fersiz yanan umudum
Işıksızım şimdi darmadağın
Hayallerde yaşattıkça mutluluğu
Yarınlar tatsız tuzsuz hasret kaldığım


Huzur boş çerçeve duvarımda
Baktıkça göremediğim
Saklanmış hatıralar yerin dibine
Küçücük anısına hasret kaldığım


Allak bullak aklı kurcaladıkça
Demlenmiş geçmişinin
Çıkışı belli ama, başı nerede?
Kaybolan yıllarına, hasret kaldığım


Savurmayı adet edinmiş gibi
Yerden yere çarparken
Daha ne kaldıki alıp veremediği
Aydınlık gün yüze hasret kaldığım


Sırılsıklam ıslattı yağmurunda
Üşüdüm iliğime kadar
Isıtmadı parıldayan güneşim
Şefkâtle sarmasına hasret kaldığım


Oysa ne ümitlerim vardı hayata dair
Elimden alıp da soğutmadan önce
İzleri silinmiş de olsa, bulun bana nerdeyse
Şimdi geri istiyorum yitip giden yıllarımı
Serin öne neyim varsa, hasret kaldığım



Nesrin Önem Demir
01. 01. 2016