12
Yorum
18
Beğeni
5,0
Puan
1586
Okunma
Öyle zamanlar vardı ki ağlarımda kimseler bilmez
Bazen İçimde fırtınalar kopar da kimseler görmez
Hayat inan bana yorgunum
Çok şey istemedim biraz huzur istediğim tek şey
İstesemde anlamıyorlar
Hep acılar içinde yaşamaksa yaşayorum işde
Bazen üşüyorum soğuktan değil yalnızlık dan
Düşünüyorum nasıl kurtulurum şu kahrolası acılardan
Gitmek istiyorum bazen buralardan
Hiç kimselerin olmadığı dağlara yada bir ormana
Aslında ben acılardan mutsuzlukdan kaçmak istiyorum buralardan
Kaçsam ne olacak acılar hep yüreğimde
Bırakmak istesemde bırakmıyor yakamı
Yapıştı üzerime bir lanet gibi
Kurtulma istesemde kurtulamıyorum acılardan
İnanın ben yoruldum tükendim artık
Bu bilincsizce attığım adımlar nerelere gider inanın bilinmez
Hep acıyor kalbim dayanamıyor artık
Sorsam birilerine?
Böylesi yanlızlık böyle acı olurmu?
Şimdi yaşamla ölüm arası ince bir cizgideyim
Ne kadar tutunabilirim bu acılarla bu hayata ?
MURAT KAYA
5.0
100% (12)