Bana kimse sormasın nasılsın diye
Deşmeyin kanatmayın artık yaralarımı
Bu zavallı yüreğimi sızlatmayın sızlatmayın derim
Hic bir kimse demesin nasılsın diye
Hep iyiyim derim bilmezsiniz icimdeki acımı
Yalnız kalıp her gece ağladığımı
Her an her saniye öldüğümü bilmezsiniz
Kimse sormasın artık sevgileri yaşanmışları
Ne olursa olsun hatırlatmayın çektiğim dertlerimi
Bilemessiniz sayamazsınız yalnızlıkla gecen her saniyenin ölüm olduğunu
Hic kimse uğraşmasın artık çıkaramazsınız kalbimden yalnızlığımı
Her an ölürken kalbimdeki mezardan
Susun sadece
Ben zaten yalnız olan her gecemde
Bol bol toprak atıyorum üzerine
İyice derinlere gömüyorum kendimi
Bir an siliyorum gözümün önüne gelen bütün hayalleri
Bir an kin besliyorum sahte gülüşlere
Ve küfürler yağdırıyorum bütün yalan sözlere
Gördüğünüz bu sevmeyi bilmeyen kalbine kurşun sıkıyorum
Ne olur sormaayın bana nsılsın diye

MURAT KAYA