Daha on yediydi yaşın,
Donar beden yürek arşın,
Bir avuç Rus’a mı karşın,
Dondu benim can Mehmedim...

Tarih 1914
Zaman hazır,zemin hazır,yer hazır
Karakış kurdu tuzağı
Ellerindeki kınaları daha solmadan doksan bin Mehmetçik
Allahuekber dağının bem beyazlığına aldandılar
Gelinlik giymiş şehitlerimiz
Dillerinde tekbir ellerinde sancak
Usulca düşüverdiler tuzağın koynuna...

Yollar pusu kurmuş dinlemediler,
Ölüme şahadet edip inlemediler,
Sarıkamış son nefesmiş bilemediler,
Allahuekber dağında solan Mehmedim...

Hele söyle babam benim hele söyle
Sessiz çığlıklarda kaldığın o çığ altında ilk aklına gelen kimdi hele söyle
Anan mıydı, yoksa balan mı baban mıydı, yoksa yarin mi
Gözlerin açık kalmış söyle hele babam benim
Bize mi yoksa bu çaresiz haykırış
Her yirmi iki aralıkta açarız ellerimizi sema ya
Hep bir ağızdan şahadet ederiz doksan bin cana...

Soğuk mermilere yenik düştüler,
Dondu bedenleri öf demediler
Birbirine sarılıp vatan için öldüler,
Sarıkamış dağlarında donan mehmedim...

Memleket neresi diye sormayın, sormayın sakın
Soğanlıdan kar kışı aştıkta geldik,
Anamız ağlar, bacılar yasta biz bu canı vatana fedaya geldik
İzmir den, Sinop tan, Ankara dan
Sivas tan,Erzincan dan,Tokat tan,
Erzurum dan, Edirne den, Maraş dan
Hep bir dik birlikte ölmeye geldik...

Doksan bin şehidim etmedi intizar,
Bir karış toprağa canı mavzer saydılar,
Al bayrak sarılıp kar altında kaldılar,
Sarıkamış dağlarında yatan askerim...